Als we mensen coachen en begeleiden dan nodigen we ze regelmatig uit om iets te onderzoeken. Soms kijken mensen dan enigszins verrast omdat ze het antwoord al weten. En juist hier ligt de grootste barricade voor het onderzoek. Immers als we het antwoord al weten waarom zouden we het dan nog moeten, of gaan onderzoeken? Wat is de toegevoegde waarde hiervan hoor ik mensen regelmatig zich hardop afvragen?
Maar wat betekent dit weten eigenlijk en waar is het weten op gebaseerd? Wellicht nog een tandje dieper is weten per definitie niet verbonden aan een eerdere periode; kortom een conclusie uit het verleden? En in welke mate is dit “oude” weten in het hier en nu nog geldig? En had Columbus in 1492 zijn reis gemaakt als hij had vast gehouden aan het weten dat de aarde plat was? Of zouden we nog steeds “weten” dat de zon om de aarde draait? Klopt het weten nog wel of vraagt het wellicht dan toch een onderzoek? Twijfelen aan het weten, is de eerste stap in het onderzoek.
Onderzoeken
Het woord geeft het eigenlijk al heel mooi aan; je moet er onder-zoeken. Dus geen genoegen nemen met de situatie of verklaren op basis van oude denk-patronen. Dat brengt je niet dieper. Dan stagneert het proces en dan doe je wat je altijd hebt gedaan en krijg je wat je altijd hebt gekregen. Voor het onderzoek heb je openheid, moed en twijfel nodig. Het vraagt om openheid zodat je niet filtert op basis van je levende overtuigingen op dit moment. Je stelt je volledig open voor alles wat zich wil laten zien en je probeert je niet te verdedigen. Het vraagt om een open mind en een open hart. Je neemt geen stand-punt in, je hoeft niets in je te beschermen en je gebruikt geen eerdere ervaringen, gedachten, conclusies als referentiepunt. Hierdoor kun je dieper “vallen” in een open ruimte die onbekend is voor de mind. Je beschermt niet en houdt dus ook niet vast aan je zelf-beeld. Daar is echt moed voor nodig, want wie ben je nog als je je zelfbeeld loslaat?
Openen van alle zintuigen
Op dat moment, bij het laten vallen van deze bescherming, en bij het volledig open zetten van de zintuigen, ontstaat er een ruimte en word je ontvankelijk voor een totale aanwezigheid. Bij het open zetten van de zintuigen, ontstijg je het mentale denken en je voelt dan een absolute rust. Het mentale denken is immers altijd bezig met een splitsing die onrust creëert (aantrekken of wegduwen; wat wil ik hebben en wat niet). Hierdoor verdeelt het mentale denken het ge-heel. En juist door het openzetten van alle zintuigen, ervaar je veel meer ruimte dan dat je je identificeert met je (mentale) ik. Je ik was gericht op een punt (in-stand-houden van een zelfbeeld) en dat weerhoudt je er juist van om het geheel te ervaren, ruimer te zien en te ontdekken. Er wordt niets meer toegedekt en het ware kan zich laten zien!
Tijdens de Power of Presence oefenen we regelmatig met het overstijgen van het mentale denken. Veel mensen ervaren een absolute rust of zoals zij zelf wel eens zeggen: dit is voor het eerst dat ik een moment had waarop ik niet nadacht en dat is zo fijn. We leren mensen zich meer en meer af te stemmen om volledig in het hier en nu te zijn en van hieruit de keuze te maken in plaats van op basis van oude gewoontepatronen en overtuigingen.
Wil je meer weten over het leiderschapsprogramma Power of Presence? Bekijk het programma of download de brochure.
Foto @ Helene Kock
